कुरूप मुहार, रक्त शरीर क्रोधित निष्ठुर भीड छ हाजिर अधर्मीहरू न्यायी र धर्मी सुरमा धर्मी चाहिँ चढाइएका क्रुर क्रुसमा।   निवस्त्र, पीडित मानौं हुन् एक घोर अपराधी तर निर्दोष, बोके हाम्रो अपराध आफै माथि मूल्य चुकाए, चुपचाप सहे सबै हेला हो, उहाँकै हुँ म एक साँचो चेला।   पत्रुस, पावल...

संसारै त्याग्‍नुपर्ने हुन्छ, ख्रीष्टका निम्ति जिउन तयार हुनुपर्ने हुन्छ कष्टको धुट्को पिउन।   ख्रीष्टकै नाममा तीता हेला, कहिले हुँदछ खाँचो तिरस्कार पनि आउँछ कहिले जीवन जिउँदा साँचो।   निराश नभई जिउँदा हुँदी, प्रभु दया गर्छन् आशारूपी फूल फूल्दा काँडा सबै मर्छन्।   के नै सकिन्छ उहाँलाई, दिन चाहे पनि कृतज्ञ...

Blessed Homeland Gliding o'er life's fitful waters, Heavy surges sometimes roll; And we sigh for yonder haven, For the homeland of the soul. Blessed homeland, ever fair! Sin can never enter there; But the soul, to life awaking, Everlasting bloom shall wear. Oft we catch a faint reflection, Of its...

नङ-नाडी गलेर जान्छ रुप-रंग ढलेर जान्छ चिन्ताको ज्वाला जलेर आऊँछ, निराशा, वेदना उर्लेर आउँछ यो कस्तो बुढेशकाल।   तन बुढो मन तन्नेरी हरेश खान्न, धत्तेरी तर यो मन ताक्छ मुढो, बन्चरो ताक्छ घुंडो यो कस्तो बुढेशकाल।   झर्को-फर्को मात्र लाग्छ शान्ति-चैन टाढा भाग्छ आइदिए कोही, शान्ति दिए केही, माया मीठो,...

कार्तिक १५ को त्यो सूर्योदयसंगै, बाइकमा कुदियो जीवनसाथीसंगै लागियो सिद्धिचरणको ओखलढुंगा ताक्दै, लामो प्रार्थना प्रतिक्षासंगै कुलेखानी अनि चिसापानी गढी, भिमफेदी हुँदै हेटौंडासम्म लागियो त्यस दिन नीजगढ, चपुर, नवलपुर हुँदै बर्दिवाससम्म।   सखारै उठियो लागियो मिर्चैया, कटारी अनि पुगियो सरर घुर्मी कोशी तरियो फेरिमा अनि बढ्यौं हरर, शृंखलाहरू चुम्मी चुम्मी पुगियो...

धेरै दिनमा फेरि मेरी आमाको याद आयो सपना भरि रोएछु, विपना भरि संझायो गहभरी आँसु मन सारा टोलायो एकान्त हुँदो आमाको संझनाले सतायो। ‘आमा’ व्यक्ति प्यारो शब्दै प्यारो ‘अँ’ ‘म’ अर्थात् स्वयं ‘म’ जीवन प्यारो मेरो अस्तित्वमा वा ‘म’ अस्तित्व हुनुमा आमाको समर्पण, त्याग र वलिदान प्यारो। ‘आमा विना म...

जीवनको उर्जा रहेसम्म तपाई बलिरहनुहुन्छ जो राखिएको हुन्छ थपिएको हुन्छ तर त्यसको मात्रा रहन्छ सीमा वा अवधि रहन्छ त्यो बल्छ मजाले बल्छ दन्किएरै बल्छ तपाई प्रकाश छरिरहनुहुन्छ सामार्थ्यमा ताप, राप दिनुहुन्छ तताउने त के उस्तै परे भस्मै पार्नुहुन्छ तर एकदिन तपाई निसन्देह निभ्नुहुन्छ सकिनुहुन्छ अनि जीवितहरूको देशमा सम्झनाको मुस्लो एक...

हिजो मलाई ‘भाई’ भन्थे सबै विस्तारै प्रायःले दाई भन्न थाले अनि हुँदा हुँदा अंकल भन्थे सबै अब त ‘बा’ पो भन्न थाले। U/January 16, 2014  

मध्यकालमा वाल्डेन्सियन उपत्यकाहरू आल्पस् पर्वतका लेक-वेसीहरू पवित्र जनहरूका शरणनगरहरू बने पवित्र वचनहरूले संरक्षण पाए ती कति सुन्दर पर्वतहरू अनि कति सुन्दर लेक-वेसीहरू जहाँ ख्रीष्टको सुबासना थियो ख्रीष्ट महिमित हुनुभयो।   आज हाम्रा लेक वेसीहरू रित्तिएका छन् हाम्रा पर्वतहरू खाली भएका छन् सायद ती पवित्र जनहरूको शरण हुनलाई वा ख्रीष्टको सुबासना...